...Buğulu Cam...

-

“Kendimden çıkıyorum yola , bir yere varamıyorum “ senden başka. Ne zaman yeniden başlamaya niyet etsem , kendime sözler versem yine de beni , sende buluyorum. Başladığım her yol sende son buluyor. Bilmiyorum , bilemiyorum. Sanki canımdan bir parçasın da seni söküp atamıyorum gibi..

 “ Nasıl bir şey seni sevmek ? “ diye soruyorum kendime. Çünkü bunu en iyi cevaplayabilecek insan benim.. Öyle bir şey ki seni sevmek: Bir Ankaralının “La Bebe”si, İstanbullunun boğaza karşı manzarası, Kastamonulununsa ayazı karşı dik dururken yaktığı sigara gibi.. Ama ben İstanbul’da değilim o manzarayı izleyemem , Kastamonu’da değilim o sigarayı yakamam ve ben Ankara’da değilim ki “ La Bebe” kullanamam..

Böyle bir şey işte seni sevmek.. Çıkar bir yolu yok, aslında akıl işi bir şey de değil ama elden bir şey gelmiyor maalesef.. Her şey yürekten geliyor. Ona da akıl da el de mani olamıyor..

Neden mi tüm bunları “Buğulu Camlar” başlığı altında yazıyorum. Çünkü.. Çünkü’sü şöyle;

Buğulu bir cam düşün karşında. Ona dokunduğun anda bıraktığın izi silemezsin. Silmeye çalışırsan buğusu gider, camın büyüsü bozulur. Ona öyle bir dokunmak zorundasın ki , yapmak istediğini elin titremeden yapmalısın. Bilirsin ki istediğini yazıp yapamazsan , bir anlamı kalmaz. Ben oraya “Seni” yazmıştım, ellerim, yüreğim hiç titremeden hem de. Sonra ne mi oldu? Buhar gitti, buğu silindi , camın büyüsü bozuldu.. ( İşte ben tam bu kısımda senden vazgeçmeye çalışıyorum, kendimden yola çıkıyorum bilinmeyenlere.. Sonra yanımdan biri geçiyor , senin parfümünü sıkmış, masa da biri gülüyor aynı sen gibi… Biri bir kelime söylüyor ,inanır mısın o bile seni bana anımsatıyor.. ) Yokluğun o kadar sarmış ki içime, herkeste seni aramaya başlıyorum.. Buğu silindi, büyü bozuldu , ben senden vazgeçip yola çıktım.. İşte öyle olmuyor.. En başta dediğim gibi kendimden çıktığım yolda bir yere varamıyorum senden başka..


Buğuya gelince.. Azıcık bir buhar bile o camdaki “Seni” yeniden canlandırmaya yetiyor… Fakat.. Fakat eskisi gibi olmuyor artık o yazdığım “Sen”.. Her defasında biraz daha silinmiş, biraz daha yıpranmış.. Şunu da biliyorum ki “ Sana söz yine Baharlar gelecek..” ve biz o zaman üstüne yazıp çizebileceğimiz çok daha fazla buğulu cam bulacağız.. Belki nokta koyar, belki de korkmadan siler en baştan yazarız..


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Saat Sabaha Karşı 5

-
Saat sabaha karşı 5. Şairin dediği  “ Ben seni bizim olmayan şarkının nakaratında, sabaha karşı 5 gibi sevdim.. İşte kimse o saatte seni ben gibi sevemez..” zamanın içerisindeyim. Hatta zamanın o kadar içindeyim ki, kaybolmuşum. Alttan Behzat Ç.de ki pilli bebek parçaları çalıyor. Belki tekrar başlarım. Efsane bir diziydi. İlk izleyiş tadını vermez ama olsun. Buraya epeydir yazmıyorum. Bloga bir baktım da en son “Eğer Konuşursam” yazısını yazmışım. Aslında bir daha yazmamayı düşünüyordum ama geceyi heceleyip sabaha kavuşturdum ve yapacak başka bir şeyim kalmadı. Bazen insan kendini kaybolmuş hisseder, bazen yalnız, bazen çaresiz, bazen mutsuz, bazen hiçbir şey hissedemez insan. Bazen de mutlu hisseder. Bu bana en uzak ihtimal gibi görünüyor. Artık o kadar tükenip yıprandım ki, ne hissettiğimi bile anlayamıyorum. Duygusuz gibiyim. Bütün duygularımı tükettiler.. Bazen bunları haketmedim diyorum. Sonra da içimdeki ses sonuna kadar hakettin diyor. Adam gibi sevmeyip, u...
Devamı

Eski Sevdalar

-
Eskiden "sevda"ların da bir ağırlığı varmış. İnsan bir kere sever,sevdiği uğruna deli de olurmuş divane de. Bu tür sevdalar da hep leyla ile mecnun başı çeker. Pekala bir şey soracağım,Leyla burun kıvırmasaydı mecnuna,"tamam" deseydi , aşkları böyle bir destan olur muydu? Mecnun o kadar deliliği yapar, o kadar şeye katlanır mıydı? Siz bunu düşünürken ben konudan sapmayayım.  Eskiden sevgilerin bir ağırlığı varmış,uğruna çekilen dertler acılar,sevgilere güzellik , mana katarmış.. Şimdi öyle mi? Her önüne gelen seviyor arkadaş(sevdiğini sanıyor). İlaçların üstüne yazıyorlar ya hani "çocukların ulaşamayacağı yerlerde saklayın" diye, aynen öyle yazmalı işte sevdaların üstünde. Düşmemeli değerini bilmeyenlerin eline.. Her yakınlaşan çift,"senin için ölürüm" dememeli birbirine. Yeri gelir ölemez çünkü,seviyorum dediğini kişi için.  "Ölene kadar seni seveceğim.." Basitleştirilmemeli yalancı ağızlarda. Zamanı gelir başkasına ...
Devamı

Herkesin içi karanlık ama ...

-
Resim
Herkesin içi karanlık ama bazılarımızın karanlığına yıldız olanlar var yetmiş seksen kiloluk evrenlerimizde. Ne yakınlaşabildiği ne de uzaklaştığı.. Etrafınıza bakın ; herkes gülümsüyor hayata en içtenliğiyle ya da biz öyle görüyoruz. En inandıkları bırakıyor kimilerini , kimilerini en sevdikleri. Kimileri sadece kırgın kimileri ise üzgün. Güneşli günler yerine aydınlık günler istemeliydik belki , yetinmeliydik elimizdekilerle. Elimizde hiç bir şey olmasa hayalleriyle yetinmeliydik istediklerimizin, hayallerimizin.  Fazla karamsar dersiniz benim için belki okuduğunuzda bunları ya da daha ne gördü ki bu genç adam. Yaşadığımız her anda sokuyoruz istemesekte bu tarz düşünçeleri bilinçaltımıza, hisleri kalbimize..  Her şeye rağmen yine taklit etmeye devam ediyoruz mutluluğu , her şey mükemmelmişcesine..
Devamı