Her şey bitti sanma

Bu saatler de bir şeyler olur bana.
Günün geri kalanına göre daha zor geçiyor dakikalar ve günün geri kalanına göre daha çok canım acıyor bu saatlerde... 

Bu saatlerde daha sert çekiyorum sigarayı,daha zor gülüyorum,aslına bakarsan,bu saatler senin saatlerin. 

Genelde gece yarıları bir şarkı çalarken fotoğrafına yaklaşıp "ulan be" demekle yetinirim. Sen bilmezsin,sonrada uyuyakalırım.

Mesela ben burda bu saatte,yoldan geçen arabadaki müslüm gürses şarkısına eşlik etmeyi anlatırım,gökyüzüne bakıp "yetmedi mi Allahım" demeyi anlatırım anlatmasına da,kimse bi bok anlamaz.


Bir M.F.Ö veya Pilli Bebek şarkısında seni bulmayı anlatırım şimdi burada insanlara ya da kimseye anlatamadıklarımı yazarım? Biliyorsun,yazamam. Kimseye de bi bok anlatamam.

Ben hep içime atarım. Kanser olana kadar,bir gün dertten kusana kadar içime atarım. İçim mezarlık olmuş,çoktandır uğrayan yok.


En zoruda,senin benim haberim olmadığını sandığın şeyleri yaparken seni izlemek. İzlerken hiç ses çıkaramamak. Bunu kolay anlayamazsın,hani canın çıkar da sesin çıkmaz ya,mevzu aynı o işte.

Mevzu derin,anlayan yok ve haketmediğimiz şeyler yaşamakta üstümüze yok. 

Uykum gelmiyor bir türlü diye dönüp dolaşırken beklediğimin uyku olmadığını anladım. 

Mahallenin mutlu aşk çocuklarıydık biz, bir anda dertli abileri olduk.

Bilmiyorum. Bu saatlerde hiçbir şey bilmiyorum. 
 
Tek bildiğim şey bu; 



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Saat Sabaha Karşı 5

Eski Sevdalar

Herkesin içi karanlık ama ...