Bir sigara yak görünmeyen ufka..
Bir sigara yaktım göremediğim ufka, gecenin en karanlığında. Ne bir gemi ışığı ne de ay parıltısı vardı görünen. İnsanlar neden sigara içer sorusunun cevabı bu aslında. Görebildiğin tek ışık yaktığın sigaranın önünde ciğerine çektiğin tütün olur. Düşünmezsin hiçbir şey sadece izlersin bir işe yarıyacakmışcasına ama hissettiğin şey kalbinin alt tarafına vuran ,senin eğilmene ,bükülmene hatta sallanmana sebep olan , sanki birisi oraya bıcak sokarmışcasına acı veren şey yaşadığın kötü anılardan başka bir şey değildir.
Acıtır, yakar sanki biri tek ışığını birisi oraya basıyomuşcasına ama kanar.. Durmadan kanar ama ölmezsin. Bunu bilmenin ne kadar zor olduğunu anlarsın. Teksindir yalnızsındır orada kimse olmaz yanında , olamaz. Kim girdiyse kalbine kimi koyduysan o ufak hapishanene duvarlara vurur o sırada. Kılın kıpırdayamaz hale geldiğin an biter her şey. Ne acın kalır be kanaman. Hissetmezsin o ufacık hareketsizlikten sonra. Soğuktan ölmek gibi, boğulmanın son safhasında ağzını açmak gibi, kafana sıkılan merminin tetik sesini duyar gibi..
Dökmek istersin içini ağzından tek bir kelime çıkmadan, anlamasını istersin en yakınlarının, yardım istersin çaresizlik karanlığın ortasındaki tek lanet şeyken.
Duyarsan eğer akordiyon sesini şanslısındır. Yanındadır müziğin. Anlatmanı istemez , tavsiye vermez sadece ortak olur sana. Karşındaki boş koltuk için bir kadeh daha doldurduğun anda o içer beyazın en anasonlusunu.
Ya da sende benim gibi yazarsın belki okuyan biri olur diye senin gibi. Sadece gibi.
Yıllarca yazmadım ,okumadım ve anlam veremedim yazarlara ,kitapların en hüzünlüsünü okuyanlara . Anlamak için yazman gerekirmiş.
Haykırmanın başka yolunu bulduğunuzda önemli olanın hayata kafa tutmak değil akışına bırakmak olduğunu anlamaya başlarsınız..
Yorumlar
Yorum Gönder